متن ترانه سعید آرام به نام بی واسطه
دستم و گرفتی ، گفتی : بسه دیگه هر چی باختیمثِ آهن توی کوره ، من و توی سختی ساختی
حالا فولاد و سِتٰرگم ؛ گر چه در عینِ ظِرافت
گر چه بی رنگم و نشکن ، پُرم از حسِ لطافت
مگه می شه !؟ مگه داریم از خودِ تو خواستنی تر
کی و دارم ؟ کی و دارم از خودِ خودت تنی تر؟
مگه می شه !؟ مگه داریم از خودِ تو خواستنی تر
کی و دارم ؟ کی و دارم از خودِ خودت تنی تر؟
تو رو بی واسطه دارم ، تو رو از خودت می خوام من
ساده تر از این نمی شه ؛ خوشه چین وصله به خَرمن
چه قشنگه عشق بازی ، با تو آرامم و شادم
رازِ آرامشم اینه که دلم رو به تو دادم
مگه می شه !؟ مگه داریم از خودِ تو خواستنی تر
کی و دارم ؟ کی و دارم از خودِ خودت تنی تر؟
مگه می شه !؟ مگه داریم از خودِ تو خواستنی تر
کی و دارم ؟ کی و دارم از خودِ خودت تنی تر؟
(دکلمه)
((اگه نورِ تو نباشه ، روزِ آدمی سیاهه
کوری و آینه فروشی !؟ هست و نیستِ ما تباهه
می تونم صدات کنم من ؛ توی هر لحظه و جایی
چه نصیبی بهتر از این ؟ که خدایِ آینه هایی))
