متن ترانه محمد قربان پور به نام ساحل
لبِ ساحل نشستم رو به رویِیه دریا آرزو که زیر و رو شد
نشد آروم بشم از لحظه ای که
نگاهم با نگاهت رو به رو شد
لبِ ساحل نشستم با خیالِ
تمومِ لحظه هایِ عاشقیمون
نمیتونم فراموشت کنم ، نه
چطو یادم بره دلبستگی مون
آشوبم ،
ولی عینِ خیالت نیس
من موندم ،
با چشم هایِ خیس
طوفانه ،
هوایِ منِ دیوونه
عشق آخه ،
چرا میاد ، نمیمونه
مثِ موجایِ سرگردونِ دریام
که دور از تو لبِ ساحل می میرم
پرِ بغضم که میکوبم به ساحل
رو ماسه های خیس آروم میگیرم
کنارت ساحلو میخوام و دریاش
کنارت دریا رو میخوام با موجاش
کنارت عشقو می خوام با تمومِ
غم و دلتنگی و دلواپسی هاش
