متن ترانه سامان به نام لاف و دروغ
خیلی وقته هیچکسیاز عشق نگفته با دلم
شایدم یکم خودم مقصرم
خیلی وقته گم شدم
تنها تو این شهر شلوغ
دهنایی که همه پرشده از لاف و دروغ
باخودم حرف میزنم جای همه
دنیامم کوچیک شده اندازه ی اتاقمه
بغضمو داد میزنم اشک میریزم توآینه
واسه بغضای جدیدم تو گلوم جا وا کنه
خیلی وقته میچکم از بد و خوب روزگار
خستم و یه مضطرب یه بیقرار
بغضمو داد میزنم تو آینه
واسه بغضای جدیدم تو گلوم جا واکنه
نمیدونم به کجا اما همش رو به فرار
از خودم یا از همه یا روزگار
با خودم حرف میزنم جای همه
دنیامم کوچیک شده اندازه ی اتاقمه
