متن ترانه عادل آروند به نام راهی
چمدونمو ببندو منو راهی سفر کنبا یه دریا توی دستت تن این جاده رو تر کن
بگو شب رو خاطراتم تا خود سحر بباره
این ته یه ماجرا نیست ابتدای انتحاره
دلشکسته تلخ و غمگین، پر حس بی پناهی
دارم از این خونه می رم مقصدم سمت تباهی
دلشکسته تلخ و غمگین، پر حس بی پناهی
دارم از این خونه می رم مقصدم سمت تباهی
همه چی ساده شروع شد ما به هم دیگه رسیدیم
اونور آینه و شمعدون طرح خوشبختی رو دیدیم
اما ابر شک و تردید رو شب ما سایه انداخت
حرمت اینه شکست و دست من دست تو رو باخت
واسه با همدیگه بودن دستامون باید جدا شه
برای نجات این عشق یکیمون باید فدا شه
حالا دیگه تن خستم راهی جز رفتن نداره
این ته یه ماجرا نیست ابتدای انتحاره
دلشکسته تلخ و غمگین، پر حس بی پناهی
دارم از این خونه می رم مقصدم سمت تباهی
دلشکسته تلخ و غمگین، پر حس بی پناهی
دارم از این خونه می رم مقصدم سمت تباهی
