متن ترانه مجتبی سیلور به نام سردمه نرو
کاش میشد یادم بره اسمو فامیلیتوکاش اقلامیشدزندگی کرد گاهی بی تو
من حس خوبی نداشتم مست میدیدمت
خبر رسید تو جمع دوستات پاتیلیتو
میخواستی این زندگی چطور بشه برات
چطوری بابه میلته جلو بره شبات
قرص میندازی بالا به کجا رسیدی
که سیگار سنگین میره رو پروتز لبات
بی انصاف حرف شنیدم بخاطرت
خیلیا تلاش کردن که برسیم به فاصله
رفیق حتما توام شریک دزد بودی
که انقدر راحت دستبرد زدی به غافله
یروز میخواستی زندگی کنیم باهم دیگه
چیشد که به چشمات نمیومد کارم دیگه
همه چیموبه روم میزدی خودتومایه دار میدونی
حالا انقدرگل شدی که من خارم دیگه
همیشه به فکراین بود تنت بگا نره
چقدر وسواس داشتم به حالت به حالتت
وقتی به لاشیای دورت میگی داشی تو
حق میدم همه شک کنن رو بکارتت
رو انتخاب تو انگار این‌چشم بسته بود
درد نبودتم آهسته پیوسته بود
شنیدم به عشق جدیدتم زدی بی معرفت
لعنتی آخه اونم که بتو دل بسته بود
(ورس ۲)
بهتره تو دیگه با امثال من نزنی پر
بگرد دنبال یکی از خودت هوسی تر
توکه گفتی منو با دنیا عوض نمیکنی
عوضم کردی با از خودت عوضی تر
تواینجوری نبودی وقتی که چشم بازکردی
جسم که سهله تو روحتم اسقاط کردی
خودت به حرفای قشنگت عمل نکردی هیچ
حتی خلاف حرفاتو بهم اثبات کردی
مثل من نشدی که بزاری پارو دلت
وسط دریا تو قایق بکنه پارو ولت
تو لایوو استوریات میرقصیدی عزیزمن
نمیزره از هر روشی زیاد شه فالوورت
پیش همه آوردی پایین تو پرچم منو
خودم خواستم قبول دارم که حقمه غمو
من دستامو تو جیبای خودم گرم میکنم
که به هیچ احدی نگفتم من سردمه نرو
چطور تونستی بعد من عاشق اون باشی
مگه‌نمیگفتی میمیرم اگه یه وقت نباشی
دست تو دست بااون توی ماشین
میچرخی توشهری که من بش کشیدم اتیش
خواستی نشونم بدی که حالت خوبه پیشش
ما که از خوبیات گفتیم لاشی بازیت پیشکش
تاریخ مصرفو همه برات دارن
یروزیم میرسه که باز بخندی به ریشش
چقدر تو این شهر لعنتی برات فریاد زدم
بااینکه حکمش اعدام بود
اون شبایی که من گذروندم کم کم میان سراغت صبر داشته باش
اونموقع میبینمت
