متن ترانه عرفان صوفی و رئوف به نام نفس عمیق
دل کندم از آدمای شهرماونا هم ی جوری با من آره قهرن
گوش نمیدادم به ندای قلبم
یکیم نبود بگه تا بفهمم
این زندگی منو کشت
شاید بم بگی کم اوردی
الواتی نفله ای هنو گرگی
کم داریم عین این هر رووز تخمی
میگذره واسم دارم این همه طاقت
دیدگاه چیه؟! سطح دید مگه دارن؟!
اون وری نبودم من این ور راهم
به مسیرم میکردن بیشتر حسادت
میدادم پرورش مار تو آستینم
کفتارا و شغالا باز میان میرن
همشون میشن سر مادیات بی رحم
همه چیم بهشون حال میداد بی من
بگیر ی نفس عمیق
همه چی خوب میشه اگه صدمه نبینیم
بگیر ی نفس عمیق
بیا واسه کشتیه غرق شده خدمه نگیریم
بگیر ی نفس عمیق
دور شو ریلکس شو آروم بکش ی نفس عمیق
بگیر ی نفس عمیق
ورس دو :
دلم شکست یه قطره اشک
از چشم اومد و رفت به سمت قلبم
میگن آب آتیشو خاموش میکنه این یه
قطره اشک شده یه بشکه نفت
داره منو میسوزونه منو داره میسوزونه داره آتیش میزنه منو هی گل پسر
هدفونو بزار گوشت بتمرگ یه گوشه تا حرفامو بت رک بگم
خیلی از بفایی هارو ندادم تا حالا توضیح چون شما چاقالا اوسید میکشید با دافا دوسیب و
فک میکنید
خفنید و بلدید و دغلید و فقط خود خودتون میدونید چقدر هولید اه
میگن دیگه صوفی تکراری شده معلوم نی چیکا میکنه قیافش بفایی شده تو رگاش ان و گوه پک و گل و کتامین پره
یه صدا صدام میکنه و میگه ادامه بده
اینا همش چرندیاته
پش سرت هر کسی میبافه
تو مسیرتو برو
بکش یه نفس عمیق
